Dysleksja – jakie są objawy dysleksji? Czy chodzi tylko o pisanie? Jak rozpoznać takiego ucznia?

Dysleksja to zaburzenie neurologiczne, które wpływa na sposób, w jaki mózg przetwarza zapisane słowa, powodując trudności w czytaniu ze zrozumieniem. Stan ten nie wynika tylko z tego, że osoba nie stara się wystarczająco rozszyfrować słów, jak niektórzy uważają. Jeśli dana osoba ma dysleksję, może mieć problemy z identyfikacją i przetwarzaniem niektórych dźwięków mowy w słowach. Na przykład mogą wymawiać „b” i „d” jako „p”.

Termin dysleksja pochodzi od greckiego słowa „dys” oznaczającego „zły lub trudny” oraz „lexis” oznaczającego „słowo”.

Dysleksja to rodzaj trudności w czytaniu i pisaniu, która zazwyczaj wiąże się z trudnościami w czytaniu i rozumieniu języka. Osoby z dysleksją zazwyczaj gorzej czytają i ortografują niż ich rówieśnicy i często mają problemy z zadaniami, takimi jak zapamiętywanie sekwencji liter lub słów w zdaniu. Istnieje wiele różnych przyczyn dysleksji, od cech dziedzicznych po urazy.

Objawy dysleksji rozwojowej

Niektóre z najczęstszych objawów dysleksji to:

– Błędy wymowy, takie jak wymawianie „b” jako „p” i „p” jako „b”.

– Błędy w pisaniu, takie jak wpisywanie „i” zamiast „e”.

– Trudności w czytaniu na głos lub wypowiadaniu słów.

-Problemy z rozpoznawaniem liter, cyfr i symboli.

-Mylenie niektórych liter, takich jak

Dysleksja powoduje różne możliwe skutki i objawy, w tym między innymi upośledzenie zdolności czytania niektórych wyrazów.

Wpływ dysleksji jest różny dla każdej osoby i zależny od ciężkości stanu oraz skuteczności nauczania lub remediacji. Podstawową trudnością jest czytanie słów, co wiąże się z trudnościami w przetwarzaniu i manipulowaniu dźwiękami. Niektórym uczniom z dysleksją udaje się nauczyć wczesnych umiejętności czytania i ortografii, ale później doświadczają najtrudniejszych problemów, gdy wymagane są złożone umiejętności językowe, takie jak gramatyka i rozumienie materiałów podręcznikowych. Trudności w nauce czytania są spowodowane zaburzeniem znajdującym się w układzie ruchowym i nerwie wzrokowym.

Powoduje to, że uczeń może mylić głoski czy sylaby. Przez to zaniżony jest rozwój mowy oraz przyswojenie zasad ortograficznych. To samo tyczy się poprawnej pisowni. Trudności w opanowaniu to tak zwana dysfunkcja poznawcza, inaczej zaburzenie rozwoju. Więcej przeczytacie w naszej poradni językowej.

Osobie o usposobieniu dyslektycznym proponujemy pojawić się w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Dzięki prawidłowemu leczeniu, układ nerwowy przestawia się, poprawia również się koordynacja ruchowa. Dyslektyka można zdiagnozować się w wieku przedszkolnym, kiedy zaczyna się u niego mylenie liter. Dysleksję u dzieci można również pomylić z dysortografią, dlatego ważne są odpowiednie badania. Diagnoza dysleksji może być trudna, ponieważ dziecko dyslektyczne nie odznacza się niczym, tylko specyficznymi trudnościami w nauce.

Osoby z dysleksją mogą również mieć problemy z językiem mówionym, nawet po zapoznaniu się z dobrymi modelami językowymi w swoich domach i dobrą nauką języka w szkole. Mogą mieć trudności z jasnym wyrażaniem się lub pełnym zrozumieniem, co inni mają na myśli, gdy mówią. Takie problemy językowe są często trudne do rozpoznania, ale mogą prowadzić do poważnych problemów w szkole, w miejscu pracy oraz w kontaktach z innymi ludźmi.

Ryzyko dysleksji może wykraczać daleko poza szkołę. Dysleksja może również wpływać na obraz samego siebie. Studenci z dysleksją często czują się mniej inteligentni i mniej zdolni niż w rzeczywistości. Po doświadczeniu dużego stresu związanego z problemami akademickimi uczeń może się zniechęcić do kontynuowania nauki w szkole.

Dysleksja u dorosłych – jakie są jeszcze zaburzenia?

• Dyskalkulia — matematyczna niepełnosprawność, w której dana osoba ma niezwykłe trudności w rozwiązywaniu problemów arytmetycznych i uchwyceniu pojęć matematycznych.
• Dysgrafia — stan upośledzenia ręcznego pisania listów — może utrudniać pisanie odręczne. Upośledzone pismo ręczne może przeszkadzać w nauce pisowni słów i szybkości pisania tekstu. Dzieci z dysgrafią mogą mieć zaburzone pismo ręczne, zaburzoną pisownię (bez problemów z czytaniem) lub jedno i drugie.
• Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADD) i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) mogą i mają wpływ na uczenie się. Nie są to jednak trudności w uczeniu się.  Osoba może mieć więcej niż jedną niepełnosprawność w uczeniu się lub zachowaniu. W różnych badaniach aż u 50% osób, u których zdiagnozowano trudności w uczeniu się lub czytaniu, zdiagnozowano również ADHD. Chociaż niepełnosprawność może współwystępować, jedna nie jest przyczyną drugiej.

Dziecko z dysleksją – trudności w nauce. Co jest specyficzne u dyslektyka?

15-20% populacji ma trudności w nauce języków. Spośród uczniów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się korzystających ze specjalnych usług edukacyjnych, 70-80% ma deficyty w czytaniu. Dysleksja jest najczęstszą przyczyną trudności z czytaniem, pisaniem i ortografią. Dysleksja dotyka mężczyzn i kobiety prawie w równym stopniu, jak również ludzi z różnych środowisk etnicznych i społeczno-ekonomicznych.

Przyczyny dysleksji. Jak postawić diagnozę? Jakie jest ryzyko?

Przyczyny dysleksji są neurobiologiczne i genetyczne. Osoby dziedziczą powiązania genetyczne dysleksji. Jeden z rodziców, dziadków, ciotek lub wujków dziecka może mieć dysleksję. Dysleksja nie jest chorobą. Przy odpowiedniej diagnozie i instruktażu osoby z dysleksją mogą odnieść sukces w szkole, a później jako pracujący dorośli. Zaburzenie to nie może być utożsamiane z brakiem pisania poprawną polszczyzną. Zanim się wygłupimy u lekarza, lepiej sprawdzić popularne wątpliwości językowe. Mamy jedną z większych baz takich słów w polskim internecie.